EZ ZAITUT AHAZTU

EZ ZAITUT AHAZTU

Iluntasunean, bakarrik, gure oroitzapenak burutik kendu ezinean nago. Bost hilabete zoriontsu haiek.

Maitea deitzen zenidanean, eta nik irribarre polita itzultzen nizunean … Begi urdin haiekin, zure begirada goxoa, polita, maitagarria.. Beti gustura, zure eskua nirea laztantzen, eta zure ezpainak nireak ukitzen; zure besarkadek sendotasun handia ematen zidaten, niretzat ez zen ezer ez existitzen, zu eta ni bakarrik, gure munduan, eta ez neukan gogorik mundu errealera bueltatzeko, hodeietan banengoen bezala sentitzen nintzen, betirako izango zela pentsatzen nuen.

Arratsalde bizi haiek zure alboan, amets bat bezalakoa ziren, biok bakarrik, ilargiaren azpian, zure alboan. Nire pentsamendu bakarra zu zinen.

Gure gorputzak itsatsita bezala zeuden, beti elkarrekin geunden eta inork ez gintuen bananduko. Zurekin orduak segundoak bezalakoa ziren, ez nuen amets polit horretatik alde egin nahi, nire bizitza osoa horrela pasa nahi nuen, zure alboan.

Bikote maitagarria eta polita ginela esaten zuten denek, eta elkarren antzera eginda bagina bezalakoak ginen, oso antzekoak. Nire printze urdina zinen, mutil ederra, leiala, indartsua, zintzoa eta dibertigarria, mutil perfektua.
Ez dago hitzik zehazteko zer sentitzen nuen garai hartan; nire bizitzaren bost hilabete zoriontsuenak izan ziren, zalantzarik gabe.

Oraindik gogoratzen dut nire amets zoriontsuaren azken eguna, martxoaren 20an, zure urtebetetzean; nire egunik txarrenetarikoa izan zen, nire uztez. Ez zen dena nahi genuen bezala atera, gure magia guztia galdu egin zen. Lagunak izatea proposatu zenidan, nahiz eta niretzat mingarria izan, baietz ezan nizun, eta gure azken elkarrekiko hitza izan zen; oraindik damutzen naiz, atzerantz bidaiatu ahal izango banu..

Orain, urte eta piku pasa ondoren, begiratzen zaitudan bakoitzean, ez zaizkit hitzak ateratzen; zure alboan nagoenean, bihotzak eztanda egingo didala sentitzen dut.

Bai, seguru nago ……

Zutaz MAITEMINDUTA nago!

NOR-NORK ONDORIOA ORAIN

NOR-NORK ONDORIOA ORAIN

	NI	HI	HURA	GU	ZU	ZUEK	HAIEK
NIK		HINDUKET	NUKE		ZINTUZKET	ZINTUZKETET	NITUZKE
HIK	NINDUKEK/N		HUKE	GINTUZKEK/N			HITUZKE
HARK	NINDUKE	HINDUKE	LUKE	GINTUZKE	ZINTUZKE	ZINTUZKETE	LITUZKE
GUK		HINDUKEGU	GENUKE		ZINTUZKEGU	ZINTUZKETEGU	GENITUZKE
ZUK	NINDUKEZU		ZENUKE	GINTUZKEZU			ZENITUZKE
ZUEK	NINDUKEZUE		ZENUKETE	GINTUZKEZUE			ZENITUZKETE
HAIEK	NINDUKETE	HINDUKETE	LUKETE	GINTUZKETE	ZINTUZKETE	ZINTUZKETETE	LITUZKETE

NOR-NORK BALDINTZA

NOR-NORK BALDINTZA

	NI	HI	HURA	GU	ZU	ZUEK	HAIEK
NIK		BAHINDUT	BANU		BAZINTUT	BAZINTUZTET	BANITU
HIK	BANINDUK/N		BAHU	BAGINTUK/N			BAHITU
HARK	BANINDU	BAHINDU	BALU	BAGINTU	BAZINTU	BAZINTUZTE	BALITU
GUK		BAHINDUGU	BAGENU		BAZINTUGU	BAZINTUZTEGU	BAGENITU
ZUK	BANINDUZU		BAZENU	BAGINTUZU			BAZENITU
ZUEK	BANINDUZUE		BAZENUTE	BAGINTUZUE			BAZENITUZTE
HAIEK	BANINDUTE	BAHINDUTE	BALUTE	BAGINTUZTE	BAZINTUZTE	BAZINTUZTETE	BALITUZTE

KAIXO BIHOTZA

Kaixo bihotza:

Denbora asko pasatu da jada ezagutu ginenetik. Martxoko egun hura, hondartzan. Haur batzuk baino ez ginen, baina oraindik dut buruan momentu hori. Lagunak gara, badakit, baina nik ez dut hori nahi. Nik zerbait gehiago nahi dut.

Amets bat bizi. Gu biok hondartzan. Eskutik hartuta. Biok batera eguzkira begiratzen. Ni zure begiak begiratzen, zure ezpainak, zure ilehori polita. Ezin hobea izango litzateke. Egunsentia ikusten. Zure begi berdeak maitasuna irudikatzen dute. Nireak ere bai. Maite zaitudala esaten dizut, bihotz barrutik. Maite zaitut. Bai. Asko.

Egun osoa zurekin pentsatzen, baina ezer egin gabe. Maitasun debekatua. Zuretzat bakarrik gara lagunak baina ez. Niretzat ez. Maite zaitut, eta zu badakizu. Badakizu beti zaudela neure buruan, neure bihotzean. Badakizu zurekin amesten dudala. Badakizu zu zarela nire bizitza osoa. Edo ez. Baliteke ez jakitea. Baliteke ez maitatzea ni. Baliteke zu nirekin ez amestea. Bai. Seguruenik ez nauzu maite.

Ziur asko ez duzu gutun hau irakurriko. Amodiozko gutun zentzugabe hau. Baina behintzat barrua hustuko dut idazten.

Egunero ikusten zaitut. Baina dirudi zu ez nauzula ni ikusten. Alde batera uzten nauzu. Ikusezina naiz zuretzat. Baina ez zait inporta. Horrekin balio zait. Goiz guztietan zure irribarre distiratsua begiratzen dut eta gehiago maitemintzen naiz. Eta gehiago. Eta egunak pasa ahala, gehiago maite zaitut.

Etorkizun bat nahi nuke zurekin, baina ezinezkoa da. Zu zeure bidetik. Ni neuretik. Maite zaitudala esan nahi nizuke, baina ezinezkoa da. Zurekin pentsatzen dudanean, beldurra sartzen zait gorputzean. Eta ez banauzu onartzen? Hori da nire zalantza nagusia.

Eta orain, beldurtia izateagatik bakardadean nago. Bakarrik. Zu ez zaude nirekin, eta hori asko mintzen nau. Nire bihotza minduta dago. Nire begiak nekatuak daude negar egiteaz. Eta ni, zure ondoan egon nahi nuke. Baina joan beharra dut.

Agur bero batekin eta izugarrizko musu batekin agurtzen naiz. Zu gutun hau irakurriko duzunarekin dut esperantza. Maite zaitudala, eta inoiz ez zaitudala ahaztuko maitia. Eta inoiz ez zaitudala utziko. Zure ondoan naukazula, eta nire bihotzean zaudela. Gogoratu, estimatzen zaitut, pila bat.

Adio laztana.

MILOIKA TXIMELETA

MAITASUN GUTUNA

Milioika tximeleta hegaka eta mugitzen urdailean izango banitu bezala sentitzen naiz zutaz bakarrik pentsatzean. Elkarrekin gaudenean, zu eta biok bakarrik munduan gauden zentzazioa daukat, eta orduak minutuak bezala igarotzen zaizkit.

Gogoratzen dut gure lehenengo musua, atzamarretako puntarekin zerua ukitu banu bezala sentitu nintzen, goxoa, beroa ahaztezina. Zurekin igaro ditudan momentuak ederrak izan dira laztana. Gure artekoa ez dudala inoiz ahaztuko zin egiten dizut. Zurekin berriro egoteko gogoak ditut, zure azal leuna ikutzeko, zure usain goxoa usaintzeko, zure musuak berriz ere dastatzeko. Oraindik gogoratzen dut ezagutu zintudan eguna hain zoriontsu nintzen, inoiz ezagutu nuen mutilik ederrena zinela iruditu zitzaidan.

Zure begi berdeek zoratu egiten naute, zure begirada ezberdina daukazu, sakona; niri arnasarik gabe usten nauena.

Zure izena esaten duten bakoitzean, hainbeste gauza etortzen zaizkit burura. Bi urte dira lagunak garenetik, eta bi urte hauetan zu ezagutzeak gertatu ahal zitzaidan gauzarik ederrena izan dela konbentzitzen nauzu egunero. Ni jaustean banaiz, zu ere jausten zara eta biok batera altzatzen gara elkarri lagunduz. Badakit batzuetan haserretu egiten garela, baina gure artean ez daude konpondu ez diren arazorik, elkarrentzako eginak gaudelako.

Ezingo nuke zu gabe bizi, hobeto esana ez nuke jakingo. Ez nuke jakingo Nola jarraitu aurrera. Arnasa hartzea bezain garrantzitsua zara. Gertatu zaidan gauzarik politena zara. Eguneko hogeita lau orduetatik hogeita bost zurekin pentsatzen ematen ditut. Gehiago maitatu ezin zaitudanean pentsatzen dudanean egunak igaro egiten dira eta oraindik gehiago maite zaitudala konturatzen naiz.

Gaur, otsailak 14, maiteminduen eguna da, San Valentin eguna, gure eguna da. Eta gaur, gutun hau idazten dudan bitartean gauza bat argi daukadala konturatzen naiz, bihotz taupadak gero eta arinago doazela, bai, zutaz guztiz maitemindurik nago.

AHAZTU EZIN DUDAN MUTILA

Amodiozko gutuna

Maitea:

Beti maite izan dudan mutila izan zara, ahaztu ezin dudan mutila, beti behar izan dudanean hor egon den mutila,mutil aparta.Nola kendu ahal dut horrelako mutil bat nire bihotzetik? Ezin dut,oso zaila da niretzat nire bihotzetik kentzea,zure aztarna beti egongo baita nire bihotzaren bazter batean.

Espero dut eskutitz hau zure esku polit eta ederretara heltzea.

Joan zarenetik ezin zaitut nire burutik kendu, zu eta biok igarotako momentu guztiak burura etortzen zaizkit behin eta berriro.Oraindik ditut buruan txikitan egiten genituen gauza guztiak,jolasean ,harrapaketan… denak nire buruan bueltaka ezin direnak inoiz ahaztu.

Gau ekaitsu eta ilun hura izan zen nire gauerik gogorrena eta tristeena,esan zenidanean Londresera joan behar zinela zure aitaren lanagatik eta ni utzi behar ninduzula.Oraindik ezin ditut ahaztu zure ahots ederra eta zure ezpain goxoak hitz horiek ahoskatzen.Zure eskuak nire eskuei gogor eusten,zure malkoak tristura adierazten zutena.Joan behar zinenean bi musu eman zenizkidan masailean eta agur batekin joan zinen kale ilun hartatik.

Eta egun horretatik istorio berbera etortzen zait burura.Gau guztiak zutaz pentsatzen, momentu guzti horiek berriro bizitzen eta orain eskutitz hau idazten ari naiz,malkoak nire begietan,noiz berriro ikusiko zaitudan galdetzen.

Egun hori helduko ote da? Beti maite izan dudan mutila berriro ikusi ahal izango dut? Ez dakit.Uste dut zu ahazteko momentua heldu dela, oso zaila izango da,oraindik ez dakit lortuko dudan.Ez dakit maite ahal izango dudan beste mutil bat zu maite zaitudan bezala.Hori da gau guztietan burura etortzen zaidan galdera,baina hala ere,ez dakit erantzuna.

Hau izan da nire lehen maitasuna,espero dut azkena ez izatea.

MAITE ZAITUT. <3

Bertso Saioa

Arkaitz Estiballes eta Onintza Enbeita izan ziren bertsolariak eta aurkezle eta laguntzaileak bigarren mailako ikasle batzuk: Unai, Michelle, Yaiza, Judith, Aritz, Onintze, Naia, Alex, Sara, Laura eta Zuriñe. Lan ona egin zuten, bai bertsolariek eta bai ikasle-antzesleek.

ASKO MAITE ZAITUT

Maite zaitudala esango dizut nire bizitzako egun gustietan, berdin da, ez didazu kasurik egingo.
Mila eta berrehun aldin esango nizuko gau guztietan zure argazkia datorkidala burura, baita ezin zaitudala ahaztu.
Kasu berdina egingo didazu, esango zenidake, esango banizun zure irribarrea munduan dagoen gauza politena eta hoberena dela? Segur aski bai.
Gorrotatzen zaitut, eginten ari didazunagaitik, baina asko maite zaitut nire ametsetako aingerua zarelako...
Zure begiak gogoko ditut, besteen parekoak e direlako.
Faltan botatzen zaitut ez zaudenean nirekin eta eta edozein gauza emango nuko zure ezpainen musu gozo batengaitik.
Nire burua, zutan pentsatsen dago beti, eta badakit soberan ezin zaitudala ahaztu, eta ez dudala inoiz egingo.
MAITE ZAITUT ETA ASKO <3

Amodiozko gutuna

Kaixo laztana:

Gutun hau bidaltzen dizut ezin dudalako zurekin hitz egin, baina nik sentitzen dudana esateko irrikaz nago. Ikusi zintudan lehen momentutik amodioaren zulorik sakonenean jausi nintzen, eta orain atera ezin dut. Nire burutik pasatzen zaren bakoitzean hotzikara samur bat sentitzen dut gorputz osoa inbaditzen. Kupidok bihotzean eman dit eta utzi didan zauria zuk bakarrik sendatu ahal duzu. Nire iluntasunaren argia zara zu. Zurekin ez nagoen segundu bakoitza urteak iruditzen dira. Zu gabe bizitza ezinezkoa iruditzen zait.

Pasaden astean mendian egon nintzen, baina bakarrik nengoenez oso triste jarri nintzen zu ez zeundela ikusita. Han naturaren edertasuna nonahi ikusi ahal zen, baina zure edertasunarekin konparatzea ezinezkoa zen. Ezin zaitut ahaztu inoiz, edozer gauzak zu gogorarazten dit. Nire indar guztiak xahutzeko prest nago zurekin egoteko.

Zurekin berriz egoteko irrikaz nago, baina aldi berean beldur naiz ez dakidalako zuk ni maite nauzun ala ez. Alde batetik espero dut maite nauzula egia-izatea, baina beste aldetik pentsatzen dut ez dagoela probabilitate askorik. Horretaz pentzatzeak bihotza desegiten dit, zu baitzara nire bizitzaren poztasuna.

Gutun hau nire bihotzetik aterata dago nire sentimenduetatik.

Nire bizitzaren erreginari musu eder bat.