BESTE AMODIOZKO GUTUN BAT

Txikitatik elkar ezagutzen dugu. Beti jolasten genuen batera, barre egiten genuen batera eta ondo pasatzen genuen batera . Elkarri laguntzen genion, batzuetan haserretu eginten ginen , baina beti konpontzen ginen.

Asteburu guztiak parkean igarotzen genituen jolasean, beste umeei zirikatzen eta nola ez irribarre egiten. Zure irribarea, zure argazkiak ikusten ditut eta zure begi berdeek, zure irribarre perfektuak eta zure ile marroiak maitemindu egiten naute.

Momentu haietan pentsatzen dudanean, nahi gabe, irribarre bat ateratzen zait, baina negar egiteko gogoa ere sentitzen dut, ezingo dugulako egun haietan bezala barre egin inoz gehiago.

Nagusiak egin gara eta orain bakoitzak bere bizitza du. Batzuetan ikusten gara eta normal-normal agurtu egiten gara,baina gutxitan hurbiltzen naiz bi musu ematera, oso lotsatia naizelako eta zuk inork baino hobetu dakizu. Zaila da onartzea, baina onartu egin behar dut, ez gara lehengoak, aldatu egin gara.

Askotan egin dut amets zurekin, askotan pentsatzen dut ea zertan egongo zaren. Askotan ikusten ditut gure argazkiak, askotan faltan botatzen zaitut. Zu zara txikitatik lagundu didana eta nitaz dena dakiena, den-dena.

Egia esan, ez dakit zergaitik nagoen gutun hau idazten, seguruenik ez duzu irakurriko, hustu egiteko izan ahal da baita zugan pentsatzeko aitzakia ere, baina honekin esan nahi dudana, maiteminduta egongo banintz bezala sentitzen naizela da.

Berdin da, azkenean zu ahaztea lortuko dudala uste dut, bueno uste baino gehiago, espero dut. Ez daikit zergaitik, baina ez zin dut zugan pentsatzeari utzi. Ez dut nahi berriro maitemindu, ez zutaz. Asko maite zaitut, nire haurtzaroaren oroipen onena zara, baina ez nahi dut zurekin maitemindu nahi, ez.

Hori bai, nahiz eta gu ez izan lehengokoak, hemen betirako egongo naizela, hemen nagoela nahi duzunarako eta nirekin beti kontatu ahal izango duzula esan nahi dizut.

Honekin, dena esan dizudala uste dut, ez dut uste gutun hau inoiz irakurriko duzunik, ez dakit zu nitaz gogoratzen zaren batzuetan, ez dakit niri faltan botatzen duzun, baina bai dakizkit asko maite zaitudala eta ez zaitudala inoz ahaztuko.

Zutan pentsatzen dudan bakoitzean, Ken Zazpiren abestia burura etortzen zait. Abesti hau entzuten dudan bitartean eta negar egiten dudan bitartean, zu zara nire buruan dagoen pertsona bakarra.

``Zenbat negar ta zenbat min

ta zenbat gau lo egin barik

zenbat musu eman gabe

zenbat malko maite zaitudalako! ”

Maite zaitut.