Kaixo laztana:
Gutun hau bidaltzen dizut ezin dudalako zurekin hitz egin, baina nik sentitzen dudana esateko irrikaz nago. Ikusi zintudan lehen momentutik amodioaren zulorik sakonenean jausi nintzen, eta orain atera ezin dut. Nire burutik pasatzen zaren bakoitzean hotzikara samur bat sentitzen dut gorputz osoa inbaditzen. Kupidok bihotzean eman dit eta utzi didan zauria zuk bakarrik sendatu ahal duzu. Nire iluntasunaren argia zara zu. Zurekin ez nagoen segundu bakoitza urteak iruditzen dira. Zu gabe bizitza ezinezkoa iruditzen zait.
Pasaden astean mendian egon nintzen, baina bakarrik nengoenez oso triste jarri nintzen zu ez zeundela ikusita. Han naturaren edertasuna nonahi ikusi ahal zen, baina zure edertasunarekin konparatzea ezinezkoa zen. Ezin zaitut ahaztu inoiz, edozer gauzak zu gogorarazten dit. Nire indar guztiak xahutzeko prest nago zurekin egoteko.
Zurekin berriz egoteko irrikaz nago, baina aldi berean beldur naiz ez dakidalako zuk ni maite nauzun ala ez. Alde batetik espero dut maite nauzula egia-izatea, baina beste aldetik pentsatzen dut ez dagoela probabilitate askorik. Horretaz pentzatzeak bihotza desegiten dit, zu baitzara nire bizitzaren poztasuna.
Gutun hau nire bihotzetik aterata dago nire sentimenduetatik.
Nire bizitzaren erreginari musu eder bat.
No hay comentarios:
Publicar un comentario